De lente verrast me telkens weer. Ineens schiet alles in bloei, krijgen de bomen en struiken nieuwe blaadjes, begint het onkruid als zot te groeien (dat is wel minder natuurlijk) en verandert het ene na het andere plekje in een kleurenpalet waar ik op voorhand nog niet eens van had kunnen dromen dat het er zo mooi uit zou zien! Echt waar de lente dat is toch het meest sprankelende en verrassende seizoen dat er bestaat. Het ene bloemeke na het andere komt in bloei en voor je het weet is het weer vervangen door iets anders. Soms denk ik wel eens ben ik nu raar, dat ik wild word van al die bloesems, van fladderende vlinders, van fluitende vogeltjes druk in de weer met het maken van een nest of het zoeken van een partner. Echt verwonderd kan ik dan staan kijken. De natuur zit gewoonweg prachtig in elkaar, als je het wilt zien tenminste. En verrast me telkens weer. Neem nu deze combinatie, geheel spontaan te voorschijn gekomen; Of in de prairie steken deze tulpen mooi af.   Of wat dacht je van dit; De heg en de fruitbomen met hun bloesems spelen nu echt hun favorietenrol uit; Maar we moeten natuurlijk ook al vooruit denken. En zodoende werd vrijdag voor de regenbuien de bloemenakker ingezaaid. Dat gaat weer een festijn geven!Mengen met wit zand;  En dan zaaien maar;