Een tuin = een belevenis

De laatste tijd heb ik precies nogal veel fotookes geplaatst van schoon bloemekes, of van het werk dat allemaal verricht is.  Maar er is zo veel meer dat niet met een simpele foto of tekst te bevatten valt. De vogels die elke morgen zorgen voor een heerlijk concert, de lijsters en merels die ijverig op zoek gaan naar pieren in het gazon voor hun jonge kroost, de vlinders die opvliegen als je er voorbij loopt, de seringen die heel de tuin heerlijk zoet doen geuren.

Maar sinds kort zijn het toch vooral de kuikentjes die hier zorgen voor de grootste belevenis.  Het zijn er zo’n stuk of 13 die uitgebroed werden.  Het is altijd wel even spannend als ze uitkomen en de eerste dagen daarna.  Heel het kippenhok lijkt dan in rep en roer te staan en de mama-kippen zijn serieus gestrest en kunnen niet veel hebben.   Het was dit jaar nog een groter gedoe dan anders.  Ik had 3 kippen die op eieren zaten, en in de laatste week beslist er nog eentje om ook gezellig mee te gaan broeden.  Toen de eieren dan eenmaal uitgekomen waren bleken er nog meer kippen last te hebben van moederlijke hormonen en gingen ze ’s avonds gewoon mee op de kuikens zitten.  U begrijpt dat dat natuurlijk alleen maar voor nog meer commotie zorgde.  Sinds dit weekend mogen ze buiten en nu ze rondscharrelen is het heerlijk om te zien hoe de hennen, soms hardhandig, voor hun zorgen.  Dan staan ze daar te stofbaden zonder er ook maar even bij stil te staan dat ze het misschien wat rustiger aan moeten doen.  Maar o wee als er een kiek is die hen niet aanstaat en te dicht in de buurt komt dan durven ze er op afvliegen hoor. Zijn ze niet superschattig? Maar ook  met de heggemussen die in onze grote buxus-bol weer een nestje hadden leefden we helemaal mee.  De jongen zijn ondertussen uitgevlogen maar helaas vonden we deze dood terug.  Zoonlief vond dat we hem “waardig” moesten begraven en voegde daar ook nog even plechtig aan toe “dat dat wel het minste was wat we voor dat vogeltje konden doen”.  Hij kreeg dus een mooi plekje en toen de kinderen even later wat paardebloemen plukten om het graf te versieren vond ik dat zo’n mooi zicht dat ik er helemaal week van werd.De vijver oefent niet alleen een enorme aantrekkingskracht uit op allerlei dieren, maar ook de kinderen vinden het geweldig.  Hij zit momenteel echt afgeladen vol met kikkervisjes, zo veel zelfs dat de vrienden me plagen dat we binnenkort geen oog meer dicht gaan doen van al hun gekwaak.  Zoonlief amuseert zich dan weer met het maken van bootjes;  Ge ziet, er valt altijd wel iets te beleven!

10 gedachten over “Een tuin = een belevenis

  1. Bedankt allemaal voor jullie fijne reacties, ’t is inderdaad genieten van de grote en vooral kleine dingen!

  2. Schattig, die kuikens. En het bootje ook. Hopelijk is’t voldoende water-proof 😉

  3. Dit is een heerlijke tijd voor klein en groot. Die kleine kuikens zijn heel schattig.
    En een dood vogeltje: het is altijd weer jammer, er is door de ouders toch veel in geïnvesteerd. Goed dat de kinderen met gepast respect begraven. Wij deden en doen het ook altijd.
    Dat getape-te bootje: leuk. Dat spul komt voor alles van pas.

  4. Ik blijf er ook van genieten om naar de hennen en hun kuikens te kijken. Ook al weet ik dat we er elk jaar moeilijk van af geraken laat ik ze maar broeden.

  5. Veel om van te genieten in jullie tuin, voor groot en klein!
    De schoonheid van een ochtendconcert is niet in woorden te vatten.
    TOP bootje!!

  6. Klopt, vanmorgen hoorde ik de merel en de koekoek, zalig om zo wakker te worden. De mezen zijn ook druk in de weer voor hun kroost en de kippen zijn hier ook aan het broeden, zal ook voor binnenkort zijn. Hopelijk kan ik nu de eksters en de kraaien een beetje uit de buurt houden.
    Dit jaar hebben we ook voor de 1e keer een koppel heggemus in de houtwal, ze hebben het gevecht gewonnen van de winterkoning en de roodborst.
    De lente … het mooiste seizoen naar mijn mening …. .

    Ge ziet voor wat ductape allemaal niet goed is he, wat een uitvinding!

  7. oh, dat ziet er allemaal heerlijk uit. als kind waren mijn zus en ik ook altijd plechtig over dieren begraven. egeltjes, muisjes, vogeltjes, … wij begroeven vanalles 🙂 jeugdsentiment!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *