Het kan verkeren

Donderdag en vrijdag leek de lente eindelijk los te barsten. Terwijl ik naar het werk/school reed zongen de vogeltjes enthousiast hun lied. In de tuin werden de eerste bijen gespot en zelfs al een enthousiaste vlinder. Ik was vrijdag-middag op tijd gestopt met werken om nog wat in de tuin te prutsen; nog wat fruitbomen gesnoeid, nog wat struiken bijgeplant in de heg; spork, lijsterbes, vlier en liguster. Allemaal struiken die goed zijn voor bijen, vogels en andere insecten. De kro-kusjes en sneeuwklokjes leken wel uit de grond te springen net als verschillende Irissen. Toen ik zaterdag de voorspellingen voor het weer hoorde moest ik wel even slikken; sneeuw en serieuze vriestemperaturen een hele week lang. Potten verhuisden onder het afdak, tere plantjes kregen een extra dekentjes net zoals de pomp. En zo kunnen we nu dus volop genieten van dit sprookjes-achtige landschap.We maakten vandaag aleen flinke wandeling. Al moet ik eerlijk zijn dat ik toch stiekem gehoopt had op nog meer lente.

Tijdens onze wandeling in eigen dorp.

Maar dit was dus donderdag en vrijdag;