Terwijl ik dit schrijf is het buiten echt hondeweer. We krijgen de zoveelste storm over ons heen, nog een geluk dat ze die alfabetisch een naam geven, dan kunnen we de tel tenminste bijhouden. Maartse buien,maar dan in februari. Ik moet er u waarschijnlijk niets over vertellen. Nochtans zijn de temperaturen zo zacht dat de lente niet te stoppen valt, de eerste slanke sleutelbloemen staan al open, de eerste bosanemoontjes,  het speenkruid schiet op, de kievitten heb ik al een paar weken geleden voor het eerst gehoord, de meidoorn krijgt al blaadjes, de merel zong deze ochtend nog zijn vrolijk lenteliedje en er staan al heel wat bloemknoppen klaar op de fruitbomen en het onkruid, tja dat wil natuurlijk niet onderdoen. Gelukkig was het gisteren een droge dag en ging ik dat onkruid dus maar eens voor de eerste keer dit jaar te lijf. En eens je onkruid ziet, blijf je onkruid zien natuurlijk. Als we de regen even wegdenken moet ik toegeven dat het buiten best een fleurige boel is met al die bolgewassen en Helleborussen, zoals deze ericsmithii ‘Piroutte’ PBR.  Ook al is het met de wind niet altijd simpel scherpe foto’s te maken. En krijg je zoeits als dit bijvoorbeeld; Maar gelukkig pakken deze krokusjes, Euphorbia characias ‘Black Pearl’ en Irissen wel mooi op de foto.